اشخاص دارای اختلال شخصیت اجتنابی (ADP) یک الگوی مادام العمر از خجالت شدید را همراه خود دارند. آنها همچنین حس ناکافی بودن می‌کنند و در مقابل طرد شدن بشدت حساس هستند. ADP می‌تواند علائم مربوط به روانپزشکی را ایجاد کند که مشکلات مهمی را در روابط و محل کار به وجود می‌آورد.
امروز در این مقاله از ماورای سلامت نکات خیلی مفید و عملی و کاربردی را برای شما در نظر گرفته ایم.
نشانه های اختلال شخصیت اجتنابی چیست؟
اگر فردی دارای ADP باشد، ممکن است در فعل و انفعالات اجتماعی و کاری دچار مشکل باشد. این بدان خاطر است که فرد ممکن است از موارد زیر هراس داشته باشد:
- طرد شدن
- تأیید نشدن
- خجالت زدگی
- مورد نقد قرار گرفتن
- با افراد جدید آشنا شدن
- روابط صمیمی
- مسخره شدن
همچنین ممکن است فرد در باور کردن این موضوع که دیگران دوستش دارند دچار مشکل باشد. وقتی شخص درباره رد شدن و مورد نقد قرار گرفتن حساس باشد، ممکن است که نظرات و اقدامات عادی را نیز منفی برداشت کند.
چه چیزی باعث ایجاد اختلال شخصیت اجتنابی می‌شود؟
دلیل ایجاد ADP و دیگر اختلالات شخصیت هنوز مشخص نیست. دانشمندان بر این باور هستند که فاکتورهای ژنتیکی و محیطی ممکن است که نقش داشته باشند.
چه کسانی در خطر ابتلا به اختلال شخصیت اجتنابی هستند؟
هیچ راهی برای این که بتوانیم بفهمیم چه کسانی در معرض ADP هستند وجود ندارد. کسانی که این اختلال را دارا می‌باشند، غالباً در کودکی بسیار خجالتی بوده اند. با این حال هر کودکی که خجالتی است مبتلا به ADP نمی‌شود. همینطور هر بزرگسالی که خجالتی است دارای ADP نمی‌باشد.
اگر فرد ADP داشته باشد، خجالت زدگی شما با بزرگسالی تان افزایش می‌یابد و ممکن است که به جایی برسد فرد از دیگران و محیط های دیگر دوری کند.
اختلال شخصیت اجتنابی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
دکتر فرد را به یک متخصص سلامت روان ارجاء می‌دهد که او از فرد سؤالاتی را درباره مبتلا بودن یا نبودن به ADP می‌پرسد. برای اینکه ADP فرد تشخیص داده شود بایستی نشانه های آن نهایتاً تا اوایل بزرگسالی بروز کند.
فرد همچنین می‌بایست حداقل چهار ویژگی از ویژگی های زیر را دارا باشد:
- فرد از فعالیت هایی که منجر به تماس با دیگران شود دوری می‌کند. این بخاطر ترس از نقد، تأیید نشدن یا طرد شدن است.
- فرد تمایلی به ارتباط با دیگران ندارد مگر اینکه مطمئن باشد که او را دوست دارند.
- فرد بدلیل ترس از مورد تمسخر یا پوزخند قرار گرفتن از روابط اجتناب می‌کند.
- ترس از نقد شدن یا رد شدن در موقعیت های اجتماعی افکار فرد را محاصره می‌کند.
- فرد بخاطر حس ناکافی بودن دور گزین یا کاملاً از موقعیت های اجتماعی فاصله می‌گیرد.
- آنها خودشان را پایین تر، غیرجذاب و بدردنخور نسبت به بقیه می‌بینند.
- فرد بخاطر حس خجالت زدگی که ممکن است سراغش بیاید، از شرکت در فعالیت های جدید یا پذیرش چالش های شخصی سر باز میزند.
اختلال شخصیت اجتنابی چگونه درمان می‌شود؟
روان درمانی مؤثرترین راه درمان ADP است. درمانگر ممکن است که از روان درمانی پویا یا درمان رفتاری شناختی استفاده کند. هدف درمان این است که به شما کمک کند عقاید ناخودآگاه خود را درباره خود و اینکه چگونه دیگران شما را می‌بینند شناسایی کنید. همچنین به شما کمک می‌کند که چه از لحاظ اجتماعی و چه در محل کار بهتر عمل کنید.
روان درمانی پویا
روان درمانی پویا یک فرم ازگفتگو درمانی است. این روش به شما کمک می‌کند که افکار ناخودآگاه تان را بشناسید. همچنین کمک می‌کند فرد متوجه شود چگونه تجربه های گذشته بر رفتار فعلی تأثیر می‌گذارد. این به شخص اجازه می‌دهد که دردهای احساسی و خود درگیری های گذشته را بررسی و حل کند. سپس فرد می‌تواند با چشم اندازی سلامت تر راجع به خود و چگونگی نگاه دیگران به خودش به جلو حرکت کند. روان درمانی پویا نتایج ماندگار با منافع بسیاری را برای فرد به ارمغان می‌آورد که پس از دوره درمان نیز باقی خواهد ماند.
درمان رفتاری شناختی
درمان رفتاری شناختی(CBT) فرم دیگری از گفتگو درمانی است. در CBT، درمانگر به فرد کمک می‌کند که عقاید و فرآیندهای فکری ناسالم را شناسایی و جایگزین کند. درمانگر فرد را تشویق می‌کند که او را معاینه و افکار و عقایدش را مورد آزمایش قرار دهد تا ببیند که آیا آنها پایه هایی حقیقی دارند یا خیر. آنها همچنین به فرد کمک می‌کنند که افکار سالم تر و جایگزین را تقویت کند.
دارو
سازمان غذا و دارو(FDA) هنوز هیچ دارویی را برای درمان اختلال شخصیت تأیید نکرده است. با این حال دکتر ممکن است که در صورت داشتن اضطراب یا افسردگی همزمان بیمار برای او داروی ضد افسردگی تجویز کند.
دورنمای اختلال شخصیت اجتنابی چیست؟
افراد اگر برای ADP تحت درمان قرار نگیرند، ممکن است که خود را ایزوله کنند و تنهایی را برگزینند. در نتیجه ممکن است آنها اختلال روان شناختی اضافه تری مثل موارد زیر پیدا کنند:
- افسردگی
- آگورافوبیا یا ترس از مکان شلوغ
- مشکلات مربوط به سؤ مصرف مواد
درمان، شخصیت شما را تغییر نمی‌دهد. شما ممکن است که همیشه خجالتی بمانید و مقداری دشواری در ارتباط برقرار کردن در محیط های اجتماعی یا محل کار داشته باشید. ولی درمان می‌تواند علائم شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند که توانایی برقراری ارتباط با دیگران را تقویت کنید.
