اختلال شخصیت اجتنابی چیست؟
افرادی که اختلال شخصیت اجتنابی دارند معمولا تمایل دارند که با دیگران ارتباط برقرار کنند اما احساس بی کفایتی می‌کنند و نسبت به ارزیابی منفی دیگران بسیار حساس هستند و می‌ترسند که از جانب دیگران طرد شوند. همین احساس‌ها باعث می‌شود تا شروع ارتباط با دیگران و حفظ این ارتباط برای آنها دشوار گردد.
این افراد روابط اجتماعی محدودی دارند، از تعاملات اجتماعی اجتناب کرده و از دیگران کناره گیری می کنند. حدود 5/0 تا 1 درصد از افراد جامعه دچار اختلال شخصیت اجتنابی هستند.
افراد مبتلا به این اختلال تمایل زیادی برای روابط اجتماعی یا فعالیت جدید دارند، اما ممکن است به دلیل ترس از عدم قبول و مورد پذیرش واقع شدن، بی میلی خاصی برای روابط اجتماعی نشان دهند، مگر آنکه تضمینی قوی برای پذیرفته شدن بدون انتقاد بدست بیاورند. آنها معمولا خجالتی و بسیار کم رو به نظر می رسند. عزت‌نفس پایین، باعث می‌شود تا آن ها نسبت به سرزنش، انتقاد و تحقیر از طرف دیگران حساس شوند، و این دور باطل یعنی ترس از طرد و عدم پذیرش باعث می‌شود دوری و کناره گیری آنها از دیگران همواره ادامه می یابد.
در نتیجه این اختلال روابط اجتماعی فرد را محدود می سازد و ممکن است بر عملکردهای شغلی و اجتماعی وی، به ویژه در مواردی که مستلزم داد و ستد اجتماعی با دیگران است، تاثیر بگذارد.
امروز در این مقاله از ماورای سلامت نکات خیلی مفید و عملی و کاربردی برای شما در نظر گرفته ایم.
ویژگی های افراد دارای شخصیت اجتنابی
- از فعالیت های شغلی ای که مستلزم تماس بین فردی چشم‌گیری باشد، به دلیل ترس از خرده گیری و انتقاد و تایید نشدن یا طرد شدن اجتناب می کنند.
- خواستار رابطه و برخورد با افراد نیستند، مگر با برخی از کسانی که دوستشان دارد.
- در روابط صمیمانه شان هم از ترس تمسخر یا استهزا شدن خوددار و حساب شده رفتار می کنند.
- دائم ذهنشان به این مسئله مشغول است که مبادا در موقعیت‌های اجتماعی دیگران بر آنها خرده بگیرند یا از جانب آنها طرد شوند.
- به دلیل احساس بی کفایتی، در موقعیت های بین فردی جدید مهار شده رفتار می کنند.
- خود را از نظر اجتماعی بی عرضه، از نظر فردی بی جاذبه یا نزد دیگران حقیر می دانند.
- به طرز نامعمول از خطر کردن شخصی یا درگیر شدن در هر فعالیت جدیدی اکراه دارند، به این دلیل که ممکن است در این موقعیت ها خجالت زده یا دستپاچه بشوند.
دلایل ایجاد اختلالات شخصیت
شخصیت یک فرد، ترکیبی از افکار و احساسات و رفتارهای او است که این ترکیب برای هر فرد منحصر به فرد است. شخصیت، همان طرز دیدگاه و فهم و ارتباط با محیط خارج و ارتباط با دیگران است. شخصیت فرد در دوران کودکی شکل میگیرد و دو عامل بر روی آن تاثیرگذاراند:
ژنتیک
محیط
پیش آگهی اختلال شخصیت اجتنابی
پیش آگهی افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتناب ناپذیر که به دنبال معالجه نیستند بسیار ناخوشایند است به طور معمول آن ها منزوی می شوند و به طور کامل خودشان را از جمع جدا می کنند و متاسفانه این امکان وجود دارد فرد به اختلالات دیگر روانی دچار شوند، از جمله:
افسردگی
آگورافوبیا
مشکلات سوء مصرف مواد
درمان، شخصیت فرد را تغییر نمی دهد. اما در صورت عدم درمان ممکن است فرد برای همیشه خجالتی باقی بماند و در تعامل های اجتماعی و کاری خود همچنان مشکل داشته باشد. اما درمان می تواند علائم بیماری را بهبود ببخشد.حتی به فرد در پیشرفت توانایی ارتباط با دیگران کمک کنند. اما در هر حال باید این نکته را در نظر داشته باشید مانند سایر اختلالات شخصیتی، درمان اختلال شخصیت اجتنابی یک روند طولانی است.
شرایط مرتبط با اختلال شخیصت اجتنابی
اختلال شخصیت اجتنابی ممكن است با انواع دیگر اختلالات همراه باشد، از جمله:
- سوء مصرف مواد
- اختلال شخصیت مرزی
- اختلال اضطراب اجتماعی
- اختلال شخصیت وابسته
چگونه آن را درمان کنیم؟
راه اصلی برای درمان اختلالات شخصیت، روان درمانی است. در طول روان درمانی، شما در مورد وضعیت خود اطلاعات می‌گیرید و در مورد خلق و خو، احساسات، افکار و رفتار خود را با یک روانشناس صحبت می کنید. روان‌درمانگر با استفاده از دانش و بینش دادن به شما، علائمتان را کاهش می‌دهد و رفتارهایی که با عملکرد و روابط شما تداخل دارد را فرا می‌گیرید.
روان درمانی ممکن است در جلسات فردی، گروهی، و یا در جلسات خانوادگی و یا حتی دوستان ارائه شود. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که روان‌درمانگر بسته به نیاز شما درمان مناسب را انتخاب می‌کند. اگر شما دچار علائم خفیف باشید که به راحتی با مراجعه به روانشناس قابل کنترل است و در موارد شدید تر ممکن است به کمک روانشناس و روانپزشک به صورت توام نیاز داشته باشید.
با توجه به نیازهای و نوع اختلال شخصیت، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
روان درمانی
دارو درمانی
ترکیبی از روان درمانی و دارو درمانی
